-
1 szczebel
- la; -le; gen pl -li; m( drabiny) rung; ( hierarchii) gradeurzędnik niskiego/wysokiego szczebla — low/top level official
* * *mi- bl- Gen. -a1. ( drabiny) rung; ( płaski) ladder step; piąć się po szczeblach kariery przen. move l. go up the ladder.2. (= poziom) level, grade.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczebel
-
2 szczebel
negocjacje na najwyższym szczeblu Verhandlungen fPl auf höchster Ebeneurzędnik niskiego/wysokiego szczebla Beamter m der unteren/hohen Ebenena szczeblu centralnym/federalnym auf zentraler Ebene/Bundesebene -
3 stopień
„uwaga \stopień!” Vorsicht, Stufe!\stopień naukowy akademischer Grad\stopień wojskowy Dienstgrad m\stopień Celsjusza Grad Celsiuspokrewieństwo trzeciego stopnia eine Verwandtschaft des dritten Gradesw pewnym stopniu [ lub do pewnego stopnia] in gewissem Maße [ lub Grade], bis zu einem gewissen Maße [ lub Grade]w najwyższym stopniu in höchstem Maße6) ling\stopień równy/wyższy/najwyższy Positiv m Komparativ m Superlativ m7) mat\stopień pierwiastka Wurzelexponent m\stopień równania Grad m einer Gleichung8) muzpierwszy \stopień Grundton m
См. также в других словарях:
szczebel — m I, D. szczebelbla; lm M. szczebelble, D. szczebelbli 1. «każdy z poprzecznych drążków, prętów drabiny, rzadziej bariery» 2. «stopień w hierarchii społecznej, urzędniczej, naukowej, towarzyskiej itp.; także stadium rozwoju czegoś» Szczeble… … Słownik języka polskiego
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
stopień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klasa — ż IV, CMs. klasasie; lm D. klas 1. «kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie wspólnych cech, kategoria przedmiotów jednakowej jakości, gatunku; stopień w hierarchii orderów» Dzielić, sortować coś na klasy. Klasa loterii… … Słownik języka polskiego
klasa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. klasasie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednorodna grupa, określona kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie przyjętych kryteriów, pewnych wspólnych cech,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
